Πριν από τον προβολέα, η διαφάνεια είχε χρησιμοποιηθεί ως το κυρίαρχο προϊόν στη βιομηχανία και θεωρούνταν μια ειδική μορφή προβολέα. Η εμφάνιση της μηχανής slide χρονολογείται από το 1640 μ.Χ. λάμπα, χρησιμοποιώντας φακό και καθρέφτη αντανακλούν την αρχή του φωτός, μια σειρά από εικόνες που αντανακλώνται στον τοίχο, προκάλεσε αίσθηση, αλλά λόγω της εφεύρεσης, κατηγορήθηκε για μαγεία, προσέλκυσε τη δολοφονία και στάλθηκε στη "γκιλοτίνα".
Ο θάνατος του Chiser, ωστόσο, δεν διέκοψε την αναζήτηση της νέας τεχνολογίας,και ο Γερμανοεβραίος Kischal περιέγραψε για πρώτη φορά την εφεύρεση της μηχανής ολίσθησης το 1645. Το αρχικό κέλυφος της τσουλήθρας είναι σιδερένιο σε ένα τετράγωνο κουτί, το πάνω μέρος ενός κυλίνδρου εξαγωγής καπνού παρόμοιο με τον κύλινδρο, μπροστά από έναν κύλινδρο, κύλινδρος με συρόμενος κυρτός φακός, σχηματίστε έναν απλό φακό, υπάρχει ένα πλαίσιο ρυθμιζόμενης εστιακής απόστασης μεταξύ του φακού και του σιδερένιου κουτιού, το κουτί περιέχει πηγή φωτός, η αρχική πηγή φωτός είναι το φως των κεριών. Κατά τη χρήση, το μηχάνημα slide τοποθετείται σε μαύρο δωμάτιο , η ολίσθηση στην υποδοχή πίσω από τον κυρτό φακό, άναψε το κερί, η πηγή φωτός μέσω της σύγκλισης αντανάκλασης του καθρέφτη, μέσω της διαφανούς εικόνας και του φακού, σχηματίζουν μια φωτεινή στήλη που αντανακλάται στην οθόνη τοίχου.
Το 1845, με την άνθηση της βιομηχανικής επανάστασης, οι μηχανές ολίσθησης εισήλθαν επίσης στην εποχή της βιομηχανικής παραγωγής, οι πηγές φωτός άλλαξαν επίσης από τα προηγούμενα κεριά σε φώτα λαδιού, φώτα ατμού και τελικά άρχισαν να χρησιμοποιούν ηλεκτρικές πηγές φωτός.
Οι παλαιότερες διαφάνειες κατασκευάζονταν από γυαλί, με χειροκίνητη ζωγραφική, και στα μέσα του 19ου αιώνα, αφότου οι Αμερικάνοι εφευρέθηκαν το φιλμ σελιλόιντ, οι διαφάνειες κατασκευάστηκαν με τη χρήση φωτογραφικής μετατόπισης. Αργότερα, ο προβολέας, τον οποίο χρησιμοποιούσαμε ευρέως, αναπτύχθηκε και βελτιώθηκε με βάση τη μηχανή διαφανειών του 19ου αιώνα.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η εφεύρεση των υπολογιστών, η μεγάλη εμφάνιση των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων και η εφεύρεση και η εκτεταμένη εφαρμογή νέων τεχνολογιών έφεραν τον προβολέα στην ψηφιακή εποχή. Ο αρχικός προβολέας χρησιμοποιεί την τεχνολογία CRT, οι πρώτες οθόνες και οι τηλεοράσεις είναι τεχνολογίας CRT ,το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι το μεγάλο μέγεθος.Αργότερα εμφανίστηκε η τεχνολογία LCD και η ανάπτυξη της τεχνολογίας LCD έκανε επίσης το CRT να αρχίζει να γίνεται ιστορία.
Το 1968, ο GHHeilmeier, ένας Αμερικανός επιστήμονας στην RCA Corporation, έφτιαξε τον υγρό κρύσταλλο σε LCD σύμφωνα με το δυναμικό φαινόμενο σκέδασης, αποτελώντας το πρωτότυπο της βιομηχανίας LCD, αλλά ποτέ δεν εμπορευματοποίησε την τεχνολογία. Μόνο το 1973 η Japanese Sharp με επιτυχία ανέπτυξε αριθμομηχανές και ρολόγια με τεχνολογία LCD ως οθόνη οθόνης και οδήγησε πολλούς κατασκευαστές όπως η Hitachi, η NEC και η Toshiba να ενταχθούν στις τάξεις ανάπτυξης και παραγωγής προϊόντων LCD.
Εφαρμόστηκε η τεχνολογία LCD στη συσκευή προβολής της Epson, η οποία χρησιμοποιεί τον υγρό κρύσταλλο για να αλλάξει τη διάταξη υπό τη δράση των ηλεκτροδίων, έτσι ώστε η πηγή φωτός μέσω του τσιπ LCD να μπορεί να προβάλλει εικόνες μέσω του φακού. Αν και είναι η τελευταία τεχνολογία της εποχής, ο προβολέας LCD είχε ακόμα ελαττώματα απόδοσης και χρώματος με βάση τη μονολιθική δομή, με εξαιρετικά χαμηλό ρυθμό ανοίγματος και ανάλυση. Μόλις το 1995 κυκλοφόρησαν επίσημα στην αγορά οι προβολείς LCD ενός τεμαχίου, ακολουθούμενοι από μια άλλη τεχνολογία 3LCD το 1996, με μια σημαντική ανακάλυψη στη σταθερότητα και τις χρωματικές επιδόσεις.Η Sony προσχώρησε στην ανάπτυξη τσιπ LCD, αλλά ανακοίνωσε το 2004 ότι θα σταματήσει να προσφέρει τα τσιπ LCD της μόνο για εσωτερική χρήση. Μέχρι στιγμής, η τεχνολογία προβολής LCD μονοπωλείται από την Epson και τη Sony.
Το 1987, ο Δρ Larry Hornbeck ανέπτυξε την πρώτη συσκευή DMD.Μέχρι το 1996, η τεχνολογία DLP οπτικής επεξεργασίας δεδομένων διατέθηκε επίσημα στο εμπόριο στην αγορά οθονών προβολής και κυκλοφόρησε ο πρώτος προβολέας DLP, μόλις επτά χρόνια μετά τον προβολέα LCD.
Το αρχικό τσιπ DLP είχε πρωτότυπη ανάλυση 16*16, ενώ ο πρώιμος προβολέας DLP είχε μόνο 300 lumen, που σημαίνει ότι μπορούσε να δει μόνο σε πιο σκοτεινά περιβάλλοντα. Ωστόσο, οι δύο διαφοροποιημένες στρατηγικές αγοράς της τεχνολογίας DLP έχουν παίξει καλό ρόλο στην καθοδήγηση ανάπτυξη της τεχνολογίας της, και κατέλαβε γρήγορα την αγορά, ασκώντας μεγάλη πίεση στην τεχνολογία προβολής LCD.
Ο προβολέας DLP στην πρώιμη αγορά με αυτό το πλεονέκτημα, από το 1997 με βάρος μόνο 6 λίβρες InFocus LP420 έως το 2005, ο προβολέας τσέπης της Samsung, ο προβολέας DLP συνεχίζει να λανσάρει νέα ανανέωση της έννοιας του "φορητού", σάρωσε την επιχειρηματική αγορά με ανυπόμονη ζήτηση για κινητά, κερδίζοντας έτσι μια βάση στην αγορά και το 2006 στην παγκόσμια αγορά κέρδισε πάνω από 20% μερίδιο αγοράς, με τεχνολογία LCD. Επιπλέον, ο τριών τεμαχίων προβολέας DLP εφαρμόστηκε σε έργα μηχανικής και κινηματογράφου υψηλής τεχνολογίας, καλύπτοντας τα τεχνικά κενά σε υψηλή ανάλυση και υψηλή σταθερότητα που οι προβολείς LCD δεν μπορούσαν να λύσουν στο παρελθόν.
Παρόλο που η τεχνολογία DLP είναι πιο προηγμένη, η τεχνολογία LCD είναι πιο ελεγχόμενη στην αλυσίδα εφοδιασμού, το κόστος, σε σύγκριση με το DLP και άλλες πιο προηγμένες τεχνολογίες, το κόστος είναι πιο ελεγχόμενο, πιο σταθερή απόδοση, το πεδίο εφαρμογής, ειδικά στην περίοδο μετά την επιδημία εποχή, θα γίνει ευρέως ένα πιο δημοφιλές ηλεκτρονικά καταναλωτικά αγαθά σε μια ορισμένη περίοδο.
Ώρα δημοσίευσης: Δεκ-27-2021
